تنگه سازبن در شهرستان سیروان، 2 کیلومتری شهر لومار، روستای ورگچ واقع شده و رود سیمره از میان آن عبور می‌کند.
سازبن یک واژه کردی است و از دو بخش تشکیل شده است.
بخش اول ساز که همان ساز محلی است که شکلی مانند قیف دارد.
بخش دوم یعنی بن نیز به معنای انتها یا ته چیزی می باشد.
علت این نامگذاری نیز به این دلیل است که اگر از بالا به تنگه سازبن نگاهی بیندازیم، رود سیمره که جهت آن از شمال به جنوب است، در انتهای تنگه عریض‌تر می‌شود که این انتهای پهن‌تر یک ساز را برای انسان تداعی می‌کند.
قلعه سازبن بر روی تیغه ورودی تنگه سازبن و در قسمت شرقی شهر لومار قرار دارد و یکی از آثار به ثبت رسیده ملی است.
قلعه وازیل در 1 کیلومتری روستای سفید خوانی, 25 کیلومتری شهر لومار, در کنار رودخانه سیروان و در دامنه کوه قلارنگ واقع شده است.
قبرستان آهنگران (گورستان زاغه) در 2 کیلومتری روستای سراب کارزان شهرستان سیروان واقع شده است.
قدمت این قبرستان به دوره ی عصر آهن و قبل از ایران باستان باز می گردد.
سنگ قبر های این گورستان بسیار بزرگ بوده و هرکدام بین یک تا پنج تن وزن دارند و این وزن بالا به دلیل این است که در هر یک از قبور، یک خانواده به صورت دسته جمعی دفن شده اند.
سنگ قبر های این گورستان از الگو ی خاصی پیروی نمی کنند و به صورت نامنظم روی هم چیده شده اند.
جالب است بدانید که در آن زمان اگر کسی موقع طلوع خورشید از دنیا می رفت او را در شرق، و اگر در هنگام غروب خورشید فوت می کرد او را در غرب دفن می کردند.
شهر تاریخی سیروان از برجسته‌ترین آثار دوران پیش از اسلام,در 55 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان ایلام، روستای سراب کلان واقع شده است.
آثار به‌جا‌ی‌مانده از قلعه‌ها، محوطه‌ها، مسیرها و مناطق مسکونی در این شهر باستانی، نشانه‌هایی از معماری ساسانی دارند.باستان‌شناسان با بررسی سبک معماری شهر تاریخی سیروان شباهت‌های زیادی بین سیستم شهرسازی آن با دیگر بناهای دوره ساسانیان مانند شهر تاریخی سیمره، قلعه‌های شیخ مکان و بهرام چوبین در کبیر کوه و پل چم آب یافته‌اند.
رودخانه سراب کلان، کوه سیروان و جنگل‌های بلوط زاگرس از جاذبه های طبیعی هستند که اطراف شهر سیروان و روستای سراب کلان را پوشانده اند.رودخانه سیمره نیز در نزدیکی این منطقه جریان دارد و دلیل اصلی آبادانی منطقه می باشد.
شهر تاریخی سیروان,در سال 1380 در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسید.
تنگه برنجان در کنار روستای چم شیر از توابع شهرستان سیروان واقع شده است.
رود سیمره از میان تنگه می گذرد.
تل شیروان متعلق به دوره ساسانیان,در کنار رودخانه ی سیروان و در نزدیکی شهر باستانی سیروان واقع شده است.
تل شیروان چهارمین اثر ثبت شده در آثار ملی ایران است.
