تشکوه در امتداد روستای ماماتین، در جاده رامهرمز به‌سمت رود زرد قرار دارد و در مسیر خدیجه و ماماتین، بعد از روستای گنبد لران واقع شده است.
(تش در زبان محلی به‌معنای آتش است و به‌دلیل همین شعله‌های کوچک و بزرگ آن را تشکوه نامیده‌اند.)
تشکوه کوهی سوزان و آتشین است که از گذشته‌های دور تا به امروز در حال سوختن است و گردشگران بسیاری را، به‌خصوص در شب به سوی خود جلب می‌کند.به گفته کارشناسان زمین‌شناسی دلیل شعله‌ور شدن تشکوه، گوگرد موجود در زمین و تصاعد گاز طبیعی از اعماق به سطح است. گازهای هیدروکربنی از لایه‌های مختلف زمین عبور و از هر درز و شکافی در سطح زمین به بیرون نشت می‌کنند و شعله‌ور می‌شوند,به‌طوری که هنگام شب، نور سوختن این گاز بیشتر دیده می‌شود. نکته جالب توجه این است که در مجاورت تشکوه به‌دلیل وجود گاز متصاعد شده در هوا نمی‌توان آتش دیگری روشن کرد.
در نزدیکی شهر صنعتی امیدیه و منطقه آغاجاری کوهی شبیه به تشکوه قرار دارد که مردم محلی آن را کوه سوخته می‌نامند. از لابه‌لای خاک و سنگ‌های کوه سوخته زبانه‌های آتش بیرون می‌آید و دود سیاهی به آسمان می رود.تیرگی این دود باعث می‌شود تا فضای اطراف چشمه‌های آتش این کوه نیز سیاه رنگ به نظر برسد. کوه سوخته کوچک‌تر از تشکوه است.در قله کوه در اثر رانش زمین شکاف عمیقی به وجود آمده که دهانه اصلی خروج گاز بوده و آتش از درون آن شعله‌ور می شود.
عمارت و باغ صمیمی(باغ امیر سپهدار) مربوط به دوره قاجار,در شهر رامهرمز واقع شده است. این عمارت محل سکونت و حکومت حاکم شهر بوده است.
عمارت صمیمی رامهرمز در سال 1380 به شماره 9956 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و هم‌اکنون مالکیت آن در اختیار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خوزستان است.
در منطقه ماماتین، 10 چشمه قیر طبیعی وجود دارد که با مصالحی از قبیل قلوه‌سنگ و ملات ساروج، در دو طرف یک مسیل کم‌آب واقع شده‌اند. هنگامی که این چشمه‌ها فوران می‌کنند، مواد آن‌ها در بستر رودخانه قرار می‌گیرند. مواد سیاه رنگ چشمه‌ها با آب رود زرد ترکیب می‌شوند و در نهایت پس از کاهش غلظت نفت و قیر، به زمین‌های کشاورزی می‌رسند.ماهی‌های زیادی در آب قیرآلود رودخانه زندگی می‌کنند.
در نزدیکی چشمه‌های قیر ماماتین، کوره‌هایی وجود دارد که از دوران قدیم به جای مانده‌اند و هنوز کاملا سالم هستند. این کوره‌ها در گذشته مخصوص تفکیک قیر از آب و املاح بوده‌اند.
دژ گلی(دزگیری) از جاذبه های گردشگری رامهرمز به شمار می‌رود و بالای تپه‌های دوکوهک جای گرفته است.
قلعه دا و دختر با قدمتی که به دوره ساسانیان بازمی‌گردد، از مناطق دیدنی رامهرمز است و معماری نزدیک به معماری رومی دارد. در ساخت قلعه از سنگ ملات و در قسمت‌هایی از قیر و آجر استفاده شده است.این قلعه در ارتفاعات بنا شده و دارای معابر سختی است.
قلعه امیر مجاهد (باغ امیر مجاهد ,قلعه بهبهانی) یکی از بناهای تاریخی رامهرمز است. این بنا توسط امیر مجاهد بختیاری یکی از خانهای ایل بختیاری در اواخر دوره قاجار احداث شده است.
تشکوه:خوزستان، رامهرمز، 35 کیلومتری جاده رامهرمز ایذه، قبل از رود زرد، جاده رامهرمز ابوالفارس، بعد از گنبد لران
عمارت و باغ صمیمی: رامهرمز، خیابان امت
چشمه های قیر: رامهرمز، روستای ماماتین
