مسجد حکیم از مساجد تاریخی و چهار ایوانی شهر اصفهان است. نام مسجد برگرفته از بانی آن، فردی به نام حکیم محمد داوود طبیب ملقب به تقرب خان بوده که در آن زمان پزشک شاه عباس دوم و شاه صفی بوده است. این مسجد در یکی از محله های قدیمی شهر به نام جوجیر قرار دارد  به همین دلیل امروزه مسجد حکیم را با نام مسجد جوجیر نیز می شناسند. ساخت بنای امروزی مسجد حکیم از سال  1067 آغاز شده و تا سال 1073 نیز به طول انجامیده است. این مسجد دو مرتبه، یک بار در دهه 30 شمسی و یک بار در دهه های اخیر توسط سازمان میراث فرهنگی کشور مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. .

مسجد حکیم چهار ایوان دارد که هر یک از ایوان ها به راهرویی بزرگ منتهی می شوند. صحن مسجد تقریبا فضایی به وسعت 53 در 61 مترمربع است و ایوان های مسجد اطراف آن قرار گرفته اند.  مسجد چهار در خروجی دارد که سردر هرکدام با کاشی کاری تزئین شده است. بالای سردر شرقی کتیبه ای نصب شده که روی آن به خط ثلث نام بانی مسجد نوشته شده است. روی سردر درب شرقی و شمالی نیز نام شاه عباس دوم به همراه تاریخ ساخت مسجد حک شده است.

مسجد حکیم سه محراب دارد که محراب اصلی آن درست زیر گنبد قرار گرفته و با مقرنس کاری و حکاکی آیاتی از سوره اسرا، زیبا سازی شده است. دو محراب دیگر مسجد نیز در شبستان شرقی و شبستان غربی قرار گرفته و بر روی هریک از آن ها آیاتی از سوره مائده و صلوات بر 14 معصوم حکاکی شده است.منبر مسجد نیز یکی از بخش های جالب این بناست که زیر گنبد قرار گرفته و حدود 200 سال قدمت دارد. منبر کوچک دیگری نیز در کنار آن قرار دارد.

نکته جالب در معماری مسجد حکیم این است که این مسجد هیچ مناره ای نداشته و تنها یک گنبد بزرگ و برجسته دارد.

اصفهان_خیابان عبدالرزاق_کوچه حکیم_ انتهای بازار رنگرزان